Bohaterka na ławce.  Wydaje się jej, że mieszka na tropikalnej wyspie. Ale tak naprawdę nie opuszcza osiedlowej ławki. Skulona postać budzi się i przeciąga. Jest poranek. Martyna: Każdego dnia na mojej tropikalnej wyspie budzi mnie śpiew delfinów. Obok ławki przechodzi grupa bełkoczących meneli i pobrzękujących pustymi butelkami Martyna: Słyszę plusk fal o przybrzeżne skały, powoli… Czytaj dalej Na mojej tropikalnej wyspie

Czarna postać w Labiryncie. Nie widać jej dobrze, ale zawsze zadaje pytania przechodzącym dzieciom na Wyspę Dorosłych: Alanis: Kto tu? Kruk: Co to? Kruk: Czy ty też jesteś ptakiem? Alanis: A ty jesteś ptakiem? Kruk: Co ty tu robisz? Alanis: Jak ty się tu dostałeś? Kruk: Czemu mi się przyglądasz? Alanis: Czemu jesteś czarny? Kruk: … Czytaj dalej Czarna postać w Labiryncie

Wiktoria czyli mali detektywi Wiktoria czyli Maja trafia na wyspę Umarłych, żeby dowiedzieć się, kto zabił jej partnera z Biura Detektywistycznego czyli Lassego. Wiktoria: Muszę dowiedzieć, kto odpowiada za śmierć mojego partnera. Prowadziliśmy razem Biuro Detektywistyczne, ale on wczoraj nie przyszedł do pracy. Znalazłam go na podłodze w jego pokoju. Był martwy jak ta podłoga.… Czytaj dalej Wiktoria czyli mali detektywi

Bohaterka, jedyna obdarzona słuchem i talentem wokalnym mieszkanka wyspy głuchoniemych \ wyspy ciszy. Kocha głuchego i niemego chłopacka o imieniu wyrażanym tylko w mowie znaków (znak migowy kciuk i palec wskazujący tworzą koło). Ola: Hej (znak migowy kciuk i palec wskazujący tworzą koło) Tak cicho tu i tak ciemno. Wiem, że mnie nie słyszysz, ale… Czytaj dalej Wyspa ciszy

Szanowni państwo, witamy na pokładzie samolotu lecącego na Wyspę Dorosłych. Ladies and gentelmen, welcome on board of our aircraft to the Adults Island. Przypominamy o zapięciu pasów i włączeniu trybu samolotowego w urządzeniach elektronicznych. We remind you to put your seatbelts on and set the flight mode on your electronic devices. Wszystkie wyjścia awaryjne są… Czytaj dalej Życzymy miłego lotu

Maja – strażniczka porządku na Wyspie Niespodzianek Dziennikarka w TV: A teraz film z cyklu Bohaterowie naszej codzienności. Poznacie w nim Maję, to strażniczka porządku na Wyspie Niespodzianek. Opowiada nam o swojej trudnej, ciężkiej i odpowiedzialnej pracy. Wprowadza elementy logiki w zdarzenia nonsensowne. Poprawia rzeczywistość. Ratuje świat przed absurdalnym wykolejeniem. Zapraszam na projekcję. Pojawia się… Czytaj dalej Strażniczka porządku na Wyspie Niespodzianek

Podwójny monolog uciekinierek na Wyspę Umarłych. Mówią raz chórem, czasem jedna, czasem druga. Mam swoje powody by umrzeć razem z Tobą. Trzeba umierać razem. Zawsze trzeba umierać razem. Bo jest raźniej. Bo zbiorowy pogrzeb jest tańszy. Bo ty będziesz wiedzieć co się ze mną stanie. Bo skupimy na sobie dwa razy większą uwagę. Bo to… Czytaj dalej Monolog uciekinierek

Czarny dym, zły lub dobry duch Wyspy. A może poza dobrem i poza złem. Łapie bohaterów i szepcząc tę modlitwę popycha ich do dobrego lub złego Modlitwa ducha Poczuj sznur, który zaciska Ci serce, mocniej, mocniej, mocniej, Wsłuchaj się w jego głos, on nawołuje, głośno, głośniej On mówi, co mówi? On krzyczy! Co krzyczy? Wsłuchaj… Czytaj dalej Modlitwa ducha

Postać: Uciekinier – tancerz bez partnerki. Nieustannie wygraża niewidzialnej postaci, próbuje tańczyć sam z nieistniejąca dziewczyną. Ale w ogóle to się pakuje i chce wyjechać z miasta na zawsze. Filip: Dlaczego nie przyszłaś? Wiesz jak się czułem? Wiesz jak się wstydziłem, kiedy Cię nie było? Co było ważniejsze ode mnie? Wiesz, że ludzie się ze… Czytaj dalej Płynę na wyspę